بیابان خسته دل دیگر تشنه انتظار نیست گویی

 غریبی اشنا از کوی دربه دران راهی شده و رو به

سوی

 بیابان دارد اری بشو این صدای همان رهگذر

اشناست او با هزاران هزار خاطره و هزاران هزار

گلهای  

عطراگین نیلوفر بر پیشواز دلرباترین معشوقش

می اید او می اید تا با امدنش بر دفتر خاطرات

عشق

 گلبرگی از انتظار این دو عشاق را کم رنگ تر

کند و ره این دو دیوانه را کوتاهتر کند تا با

امیدی سرشار از

عشق بر انتظار روز وصال بنشینند

امشب از بیابان بوی اشنا میاید اوست که در راه

است با پاهای برهنه

و خسته به راه افتاده ثانیه ها در

 گذرند و معشوقش در حسرت دیدار. او رسید و

معشوقش ناله کنان او را دید و به اغوش او

شتافت

ارامش ان عاشق در ان هنگام در  کلمات و جملات

کوتاه و ساده ما نمیگنجد

ردپای اشنا میاید من به دنبال اویم و او هراسان به

دنبال من

با رالهی من و او حسرت دیدار همیم حسرت

تماشای چشمان همیم ما را در این سکوت

بی پروای شب 

 تنها و عاجز نگذار

آمین